Mga Awit ng Tagumpay: nagpapasalamat na alaala

Ano ang nasa likod ng maikli at sa parehong oras na hindi pangkaraniwang malawak na parirala - "mga awit ng Tagumpay"?

Napaka, napaka: apat na taon ng hindi kapani-paniwalang lakas ng pisikal at mental na lakas, nakahiga sa mga guho ng lungsod, milyon-milyong patay, nahuli at nasa pagkabihag ng kaaway.

Gayunpaman, ito ay ang kanta na tunay na nagpapataas ng moral at nakatulong hindi lamang mabuhay, ngunit mabuhay. Taliwas sa kasabihang "kapag nagsasalita ang mga baril, ang mga muse ay tahimik," ang mga muse ay hindi nangangahulugang tahimik.

Ano tayo walang alaala?

Noong 1943, sa kasagsagan ng digmaan, kapag ang mga kaliskis nito ay umuugoy sa isang direksyon o sa iba pa, isinulat ng front-line correspondent na si Pavel Shubin ang liriko ng isang kanta na tinatawag na “Volkhovskaya table”. Naglalaman ito ng maraming tumpak na heograpikal na indikasyon ng mga pamayanan: Tikhvin, Sinyavin, Mga. Ito ay kilala kung gaano kabangis ang mga labanan malapit sa Leningrad, kung paano ang kinubkob na lungsod mismo ay tumayo hanggang sa kamatayan. Sa paglipas ng panahon, mula sa kanta, para sa mga kadahilanang ideolohikal, sa diwa ng paglaban sa "kulto ng personalidad", na tiyak na pinamunuan ni NS Khrushchev, ang pagbanggit ng "pinuno ng mga tao" ("uminom tayo sa Inang Bayan." , uminom kay Stalin, uminom at magbuhos muli!”) ay inalis sa kanta. at tanging ang pangunahing bagay ang natitira: nagpapasalamat na memorya, katapatan sa mga alaala, ang pagnanais na makita ang bawat isa at magkita nang mas madalas.

"At ang Russia ang pinakamahusay!"

Nang ang teritoryo ng Unyong Sobyet ay ganap nang naalis sa mga tropang Aleman at ang digmaan ay lumipat sa Silangang Europa, lumitaw ang isang masigla, optimistikong kanta. “Sa ilalim ng Balkan Stars”. Ang unang tagapalabas ay ang sikat na Vladimir Nechaev noon, pagkatapos ay kinanta ni Leonid Utesov ang magandang bagay na ito. Naglalaman ito ng isang harbinger ng isang hinaharap na Tagumpay, ang nalalapit na pagdating kung saan kakaunti ang nag-alinlangan; naglalaman ito ng tunay, hindi “may lebadura” na pagkamakabayan. Sikat pa rin ang kanta hanggang ngayon. Maaari itong marinig na ginanap ni Oleg Pogudin, Evgeny Dyatlov, Vika Tsyganova.

Kumusta ka sa heograpiya?

Ginampanan ni Leonid Utesov, ang isa pang masaya at nakakagulat na kanta ay naging sikat, kung saan maaari mo ring pag-aralan ang heograpiya ng mga huling buwan ng Great Patriotic War: Orel, Bryansk, Minsk, Brest, Lublin, Warsaw, Berlin. Ang mga pagbanggit na ito ay matatagpuan sa pagkakasunud-sunod kung saan pinalaya ng Soviet Army ang lahat ng mga lungsod na ito:

Hindi ba ito negosyo ng babae?

Sa pangunahing Victory Song, na isinilang lamang sa ika-tatlumpung anibersaryo ng mismong kaganapan, isang napaka-interesante at medyo kakaibang kuwento ang lumitaw. Ang mahigpit na censorship committee ay hindi ito tinanggap noong una at hilig pa nga na "hindi ito papasukin." Sa anumang kaso, ginanap ng co-author at unang asawa ng kompositor na si DF Tukhmanov - Tatyana Sashko mula Abril 1975. Kahit na ang pagganap ay higit pa sa karapat-dapat, lalo na ang babae.

Nang pumasok lamang ang kanta sa repertoire ni L. Leshchenko ay nag-alis ito at narinig sa buong bansa. Simula noon, ito ay nakagawian na bilang ang awit ng Tagumpay:

Huwag kalimutan!

Ang isa pang kahanga-hangang marching song - "Ano, sabihin mo sa akin, ang iyong pangalan" - ay narinig sa pelikulang "The Front Behind Enemy Lines" (1981). Sa isang pagkakataon matapos itong maisulat, nakipagkumpitensya pa ito sa katanyagan kay Tukhmanov "Araw ng Tagumpay". Gayunpaman, tulad ng nabanggit sa itaas, salamat sa pagganap ni L. Leshchenko, ang pangalawang kanta gayunpaman ay pumalit sa una. Bagaman si Leshchenko mismo ang gumanap pareho, at hindi sinira ni Eduard Khil ang isang kanta sa kanyang pagganap. Sayang naman yun "Ano, sabihin mo sa akin, ang iyong pangalan" Ngayon ay bihira itong marinig at samakatuwid ay naging kalahating nakalimutan.

"May isang mapayapang linya sa harap..."

Tulad ng nakikita mo, hindi maraming mga kanta ang nagmula sa digmaan o kahit na ang mga unang taon pagkatapos ng digmaan. Walang nakakagulat dito – mas matagal bago maramdaman ang laki ng mga pagkalugi na dinanas ng bansa, kaya nabuhos ang kanilang pasakit sa musika at mga salita. Ang pangwakas na kanta mula sa kulto na pelikulang Sobyet na "Mga Opisyal" ay nararapat na isaalang-alang sa mga kanta ng Tagumpay. Ang pangalan ng tagapalabas - Vladimir Zlatoustovsky - ay nagsasabi ng kaunti kahit sa mga connoisseurs ng sining ng kanta. Siyanga pala, hindi siya gaanong singer bilang isang direktor. Ito ay batay sa kanyang script na ilang mga panahon ng serye sa telebisyon na "The Return of Mukhtar" ay itinanghal. At ang kanta ay nabubuhay nang mahabang panahon, na parang nag-iisa:

Ang memorya ng mga taon ng digmaan ay malakas na sumalakay sa mapayapang pang-araw-araw na buhay. Halimbawa, sa mga huling frame ng pelikulang "On the Main Street with an Orchestra" na pinamunuan ni Pyotr Todorovsky (nga pala, isang dating front-line na sundalo), kapag naglalakad ang isang student construction team sa kalye, at si Oleg Borisov (isa pang dating front-line na sundalo) ay kumakanta ng isang kanta na may gitara "At nanalo pa tayo". At kahit na ang pagganap na ito ay hindi matatawag na propesyonal, ito ay lubos na taos-puso, tulad ng sinasabi nila, "sa pagsabog":